Akademia Sztuk Pięknych powstała w 1818 roku w Krakowie, początkowo jednak nie funkcjonowała pod tą nazwą, ani nie była samodzielną jednostką naukową. W momencie powołania do życia była Szkołą Rysunku i Malarstwa funkcjonującą w ramach Oddziału Literatury Uniwersytetu Jagiellońskiego, a kilka lat później została przesunięta do Instytutu Technicznego UJ. Instytucjonalną samodzielność otrzymała dopiero w 1873 roku, a jej nazwa nowe brzmienie – Szkoła Sztuk Pięknych. Pierwszym dyrektorem (rektorem) SSP został Jan Matejko, a po jego śmierci Władysław Łuszczkiewicz i Julian Fałat. Wśród wykładowców, w pierwszym okresie samodzielnego funkcjonowania placówki, znalazły się najwybitniejsze nazwiska świata sztuki, m.in.: Florian Stanisław Cynk, Aleksander Gryglewski, Teodor Axentowicz, Jacek Malczewski, Leon Wyczółkowski, Józef Mehoffer, Stanisław Wyspiański, Wojciech Weiss, Józef Pankiewicz. Na przełomie wieków XIX i XX uczelnia uzyskała tytuł Akademii Sztuk Pięknych, co zaowocowało wprowadzeniem nowych kierunków kształcenia: grafiki i architektury. Począwszy od 1925 roku w Paryżu funkcjonował zamiejscowy oddział ASP, działający w ramach Komitetu Paryskiego. Podczas II wojny światowej (1939-1945) uczelnia pozostawała w stanie zawieszenia, reaktywowano ją dopiero po wyzwoleniu. W 1979 roku patronem ASP został wybitny malarz, pierwszy zwierzchnik placówki – Jan Matejko. Wśród absolwentów Akademii Sztuk Pięknych znajdują się najwybitniejsze nazwiska ze świata grafiki, architektury, malarstwa, rzeźby i rysunku, a wśród nich m.in.: Aleksander Augustynowicz, Adam Bunsch, Józef Edward Dutkiewicz, Kazimierz Madej, Jan Pamuła, Sławomir Preiss, Jan Rembowski, Jan Rudnicki, Wilhelm Sasnal, Marek Sołtysik, Krystyna Zachwatowicz, Zbigniew Zegan, Stanisław Żarnecki.