Helena Modrzejewska (Jadwiga Helena Misel) urodziła się 12 października 1840 roku w Krakowie. Była nieślubną córką Józefy Bendy (z domu Misel), miała dwóch przyrodnich braci, Józefa i Feliksa. Pierwsze nauki pobierała na pensji dla dziewcząt, a potem w szkole zgromadzenia sióstr prezentek w Krakowie. Karierę sceniczną rozpoczęła w wieku 20-lat przyjmując pseudonim artystyczny „Helena Modrzejewska”. Uczuciowo związała się z aktorem Gustawem Zimajerem, z którym miała dwójkę dzieci, jednak związek nie przetrwał próby czasu. Zadebiutowała na scenach w Bochni, Nowym Sączu, Przemyślu, Rzeszowie, Czerniowcach. W 1862 roku wystąpiła na deskach teatru we Lwowie, gdzie wcieliła się w postać Skierki w Balladynie J. Słowackiego. Od 1865 roku na okres 4 lat związała się ze sceną krakowską. Jej kreacje sceniczne zawsze zbierały pełne pochwał i podziwu recenzje, publiczność zachwyciła rolami: w „Kupcu Weneckim”, „Adriannie”, „Marii Stuart” oraz „Barbarze Radziwiłłównie”. Od 1868 roku występowała na deskach teatrów warszawskich, gdzie zasłynęła rolą Ofelii. Wkrótce wyszła za mąż za Karola Chłapowskiego, by w 1876 roku wspólnie wyjechać do Stanów Zjednoczonych i osiedlić się w Kalifornii. Swój amerykański sen rozpoczęła od roli na deskach California Theatre, a prawdziwy rozgłos przyniosła jej „Dama kameliowa” z repertuaru Dumasa. W 1883 roku otrzymała obywatelstwo amerykańskie. Karierę aktorską zakończyła w 1907 roku, w wieku 67 lat, zagrała w ponad 260 rolach, włączając w to 18 ról w sztukach szekspirowskich. Zmarła 8 kwietnia 1909 roku w Bay Island w East Newport w Kaliforni. Pogrzeb odbył się w Los Angeles, jednak z czasem jej szczątki przeniesione zostały do Polski, na cmentarz Rakowicki w Krakowie, co poprzedzono stosowną uroczystością (mowę pogrzebową wygłosił Henryk Sienkiewicz).