Stanisław Józef Bronisław Kasznica (ps. „Wąsowski”, „Przepona”, „Służa”, „Maszkowski”) urodził się 21 lipca 1908 roku we Lwowie. Był synem profesora Uniwersytetu Poznańskiego, Stanisława Wincentego Antoniego Kasznicy oraz Amelii de domo Malawskiej. Co najmniej do 1912 roku Kasznicowie mieszkali we Lwowie, później w Dublanach, Nałęczowie, a w 1919 roku przenieśli się do Warszawy, gdzie Stanisław rozpoczął edukację w Gimnazjum Wojciecha Górskiego. Rok później cała rodzina przeniosła się do Poznania, gdzie wspomniany kontynuował kształcenie w Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego. W 1927 roku złożył egzamin dojrzałości by wkrótce rozpocząć studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim. Już jako młody człowiek angażował się w działalność społeczną, był członkiem zarządu Bratniej Pomocy oraz działał w korporacji akademickiej „Helonia”. Służbę wojskową odbył, zaraz po trzecim roku studiów, we Włodzimierzu Wołyńskim w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii. Począwszy od 1935 roku pracował jako radca prawny w Gnieźnie. W przeddzień wybuchu II wojny światowej złożył aplikację adwokacką. Angażował się politycznie, najpierw w działalność Obozu Wielkiej Polski, później Obozu Narodowo-Radykalnego. 13 grudnia 1939 roku wstąpił w związek małżeński z Reginą Niedźwiałowską. Podczas kampanii wrześniowej służył jako oficer zwiadowczy, a następnie w 7. dywizjonie artylerii konnej pod dowództwem gen. Romana Abrahama. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą, w szeregach armii dowodzonej przez gen. Tadeusza Kutrzebę. Począwszy od października 1939 roku był działaczem Grupy Szańca (formacja byłych działaczy ONR), a także założycielem Związku Jaszczurczego. W lipcu 1943 roku wszedł w skład prezydium Tymczasowej Narodowej Rady Politycznej. Podczas powstania warszawskiego brał udział w walkach na Ochocie. Od marca 1945 roku pełnił funkcję zastępcy komendanta Inspektoratu Ziem Zachodnich, a w jego ramach tworzył organizacje konspiracyjne, a w tym: Armię Polską, Pokolenie Polski Niepodległej oraz Legię Akademicką. 15 lutego 1947 roku został aresztowany, a niespełna miesiąc później skazany na karę śmierci. Zmarł 12 maja 1948 roku w Warszawie.