10 zł, 85-lecie policji (Policja)

Powiększ

Kod produktu: PAR_928

Ocena

Napisz opinię

Cena: 61,00 zł

Ilość

Dodaj do listy życzeń

Podstawowe parametry:

Data emisji: 21-07-2004

Metal: srebro (Ag 925)

Nakład: 65.000 szt.

Opakowanie: Kapsel

Rok emisji: 2004

Średnica monety: 32 mm

Stan zachowania: L(menniczy)

Waga monety: 14,14 g

Opis produktu

Rewers: W centralnej części stylizowana odznaka identyfikacyjna Policji z datą powołania Policji: 24.07, umieszczoną na niebieskiej wstędze. Z prawej strony u dołu fragment stylizowanej pieczęci Komendy Głównej Policji Państwowej. Wokół napis: 85. ROCZNICA POWOŁANIA POLICJI.

Awers: W centralnej części wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej na tle ozdobnego reliefu. Z lewej strony fragment stylizowanej odznaki identyfikacyjnej Policji z wkomponowanym oznaczeniem roku emisji: 2004. Poniżej orła z lewej strony napis: 10 ZŁ, z prawej – fragment wizerunku orła z pieczęci Komendy Głównej Policji Państwowej. U góry półkolem napis: RZECZPOSPOLITA, u dołu: POLSKA. Pod lewą łapą orła znak mennicy: m/w.

Projektant: Robert Kotowicz

Słowo „policja” wywodzi się z greki (słowo „politeia”) i łaciny (słowo „politia”). W historii nowożytnej słowo pojawia się około 1500 roku we Francji, jako „police”.

W XVI i XVII wieku słowo „policja” odnosiło się do całego zakresu administracji poza wojskiem, sądownictwem, i skarbem państwa. Szeroki zakres znaczeniowy tego słowa utrzymywał się do czasów międzywojennych, kiedy to „policja” odnosiła się do różnego rodzaju instytucji prawnych, których celem było zapewnienie szeroko rozumianego bezpieczeństwa społecznego. W związku tym słowem tym określano instytucje z różnych dziedzin, takie jak „Policja lekarska”, „Policja sanitarna”, „Policja górnicza”, „Policja pocztowa”, etc. Obecnie te różne „policje” określa się mianem „służb”, „agencji” lub „straży”, natomiast „policja” odnosi się do umundurowanej i uzbrojonej formacji, której celem jest ochrona bezpieczeństwa ludzi oraz mienia (prywatnego i publicznego), a także zapewnianie porządku publicznego. Współczesna policja stoi więc na straży prawa, pilnując aby jego zapisy przestrzegane, ściga również osoby, które to prawo złamią. Policja może także, w razie konieczności, nadzorować wszelkie służby ratownicze, takie jak straż pożarna i służby medyczne, na poziomie operacyjnym. Wydaje się zatem słuszne określanie policji „fundamentem stabilnego i bezpiecznego państwa prawa”.

Utrzymywanie policji może należeć do prerogatyw jednostek samorządowych (jak w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych) albo leżeć w gestii państwa, jak ma to miejsce w Polsce.

Polskie służby policji liczą około 100 tysięcy osób, z czego 58% służy w pionie prewencji, 34% w pionie kryminalnym, a pozostałe 8% w działach pomocniczych. Wiekowo wśród polskich funkcjonariuszy przeważa grupa 30-40-latków (44%), dalej plasują się 40-50-latkowie (25%) i 25-30-latkowie (21%), policjanci w wieku poniżej 25 i powyżej 50 lat stanowią 5% stanu. Większość policjantów ma wykształcenie średnie (72%), wyższym legitymuje się 27% policjantów, zaś podstawowym i zawodowym zaledwie 1% funkcjonariuszy.

Policja składa się z następujących służb:

· kryminalnej
· prewencyjnej
· wspomagającej
· lotnictwa
· śledczej
· wodnej
· ośrodków szkolenia i szkół policyjnych
· do walki z przestępczością gospodarczą

Do zadań Policji należy ochrony życia, zdrowia i mienia ludzi, ochrona bezpieczeństwa i porządku, zapewnienie spokoju w miejscach publicznych, wykrywanie i ściganie przestępców, profilaktyka w celu ograniczenia popełniania przestępstw i zachowań kryminogennych, współpraca z innymi podmiotami w zakresie wyżej wymienionych celów.

W ramach wykonywania swoich ustawowych obowiązków Policja wykonuje czynności: operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe. Wykonując swoje obowiązki policjanci mają prawo, m.in. do zatrzymywania osób w oparciu o przepisy prawa oraz do ich legitymowania w celu ustalenia ich tożsamości. Policja ma także prawo do obserwacji i rejestracji obrazu, a niekiedy także i dźwięku zdarzeń w miejscach publicznych; żądania pomocy i współpracy ze strony instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej, oraz zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa.

Do egzekwowania prawa policja ma do dyspozycji również środki przymusu bezpośredniego, takie jak kajdanki, pałki, gaz drażniący, broń palną, siłę fizyczną i inne. Podstawę prawną do użycia tych środków stanowią przepisy ustawy o Policji.