„Żołnierze Niezłomni – Feliks Selmanowicz «Zagończyk»”

Feliks Selmanowicz, pseudonim „Zagończyk”, urodził się 6 czerwca 1904 roku w Wilnie. Ukończył jedynie 5 klas gimnazjum. Już jako 16-latek zdecydował się wziąć udział w wojnie polsko-bolszewickiej (1920) w charakterze ochotnika. Od 1921 roku był związany z Oddziałem II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a dwa lata później przeszedł do rezerwy w stopniu sierżanta. Wybuch II wojny światowej i 1939 rok wyznaczyły ponowną mobilizację do wojska, tym razem do oddziału piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza „Wilno”. Był uczestnikiem kampanii wrześniowej w 1939 roku – uczestniczył w walkach obronnych z Armią Czerwoną. W styczniu 1944 roku został odkomenderowany do 3. Wileńskiej Brygady AK, a następnie do 5. Wileńskiej Brygady AK. Od maja 1944 roku był dowódcą kompanii w 4. Brygadzie Wileńskiej, funkcję tę pełnił do czasu rozbrojenia brygady przez wojska radzieckie. W latach 1945-1946 włączył się w szeregi samozwańczo odtwarzającej się 5. Wileńskiej Brygady AK, gdzie objął dowództwo nad pięcioosobowym samodzielnym patrolem bojowo-dywersyjnym na terenie Pomorza. Wkrótce został aresztowany i skazany na karę śmierci, egzekucja odbyła się w sierpniu 1946 roku. Uroczysty pogrzeb niezłomnego Feliksa Selmanowicza odbył się w Gdańsku w 2016 roku.