„Żołnierze Niezłomni – Witold Pilecki «Witold»”

Witold Pilecki, pseudonim „Witold”, „Druh”, urodził się 13 maja 1901 roku w Ołońcu. Od 1918 roku służył w Wojsku Polskim, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, brał udział w obronie Grodna, w bitwie Warszawskiej, bitwie w Puszczy Rudnickiej, miał również swój udział w buncie Żeligowskiego. Rok po zakończeniu działań wojennych, w 1922 roku, podjął studia na Uniwersytecie Poznańskim na Wydziale Rolnym. Wybuch II wojny światowej i 1939 rok wyznaczył ponowną mobilizację do wojska. Uczestniczył w kampanii wrześniowej najpierw z ramienia 19. Dywizji Piechoty Armii Prusy, a następnie 41. Dywizji Piechoty. Po kampanii wrześniowej przedostał się do Warszawy, gdzie walnie przyczynił się do powstania Tajnej Armii Polskiej. Od września 1940 roku był więźniem obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Doprowadził do zorganizowania wewnątrzobozowego podziemia, tzw. Związku Organizacji Wojskowej. Opracował szereg materiałów opisujących skalę ludobójstwa w Auschwitz – „raporty Pileckiego”. Po ucieczce z obozu uczestniczył w powstaniu warszawskim, a już po wojnie dążył do reaktywacji struktur konspiracyjnych. 8 maja 1947 roku został aresztowany, a po głośnym procesie trwającym blisko rok, skazany został na karę śmierci.