„Historia monety polskiej – talar Władysława IV [Waza]”

Panowanie króla Zygmunta III Wazy przyniosło prawdziwy rozkwit w obszarze polskiego mennictwa. Decyzją władcy wprowadzono wiele typów pieniądza, a zwłaszcza monet drobnych. Następca Zygmunta II Wazy, Władysław IV, który objął tron w 1632 roku, postanowił utrzymać uchwałę sejmową z 1627 roku, powziętą przez swojego poprzednika, zakazującą bicia monety zdawkowej. W konsekwencji emitowano jedynie złote dukaty i talary oraz półtalary ze srebra wysokiej próby. Co zwraca szczególną uwagę, monety Władysława IV charakteryzują się różnorodnym przedstawieniem postaci władcy – w zbroi, w koronie, z peruką zamiast korony, ubranego w koronki królewskie. Sposób przedstawienia króla na monetach Władysława IV również uległ pewnej przemianie – ukazywał władcę en face, a nie jak dotychczas z profilu. Stylistyka w której utrzymane były monety nawiązywała do stylu wczesnobarokowego. Monety wykonane były z wysokiej jakości kruszcu, posiadały solidną gramaturę, co w konsekwencji prowadziło niestety do spekulacji polską walutą – skupowano ją i wywożono za granicę.