„500-lecie Reformacji w Polsce”

Rozwój reformacji w Polsce przypadł na początek XVI wieku i końcówkę wieku XVII. Przejawiała się ona przede wszystkim dążeniem do wprowadzenia daleko idących zmian w strukturach polskiego Kościoła. O ile w Europie doprowadziła do wzmocnienia władzy monarchicznej, o tyle w Rzeczypospolitej naruszyła jednocześnie władzę monarchiczną i kościelną. Reformacja ograniczała się wyłącznie do wyższych i średnich klas społecznych, głównie na terenach północnej i zachodniej Polski. Swym wpływem nie objęła raczej ludności wiejskiej. Inną kwestią pozostaje fakt, że sytuacja Kościoła katolickiego nigdy nie była w Polsce specjalnie zagrożona. Pojawiły się trzy wiodące nurty reformacji – luteranizm, kalwinizm i arianizm. Reformacja jako taka wywarła pozytywny wpływ na ożywienie polskiej myśli teologicznej i politycznej, przyczyniła się do rozkwitu polskiej kultury i literatury, a nawet do wzbogacenia polskiego języka. Za sprawą reformacji rozwinęły się nowe nurty literackie, które reprezentowali m.in. Andrzej Frycz Modrzewski, Szymon Budny, czy Mikołaj Rej.