„Skarby Stanisława Augusta – Zygmunt I Stary”

Zygmunt I Stary był przedostatnim męskim przedstawicielem dynastii Jagiellonów, panował w latach 1507-1548. Jego następcą, ostatnim przedstawicielem dynastii Jagiellonów, był Zygmunt II August. Za jego panowania dokonano reformy systemu monetarnego oraz czyniono intensywne starania o rozwój miast królewskich. Okres panowania Zygmunta I Starego przypadł na początki reformacji w Polsce, król starając się przeciwdziałać temu procesowi wydał szereg dekretów zakazujących m.in. sprowadzania do kraju pism Lutra, rozpowszechniania ich oraz czytania, co budziło sprzeciw szlachty ze względu na sprzeczność z konstytucją Nihil Novi. Traktował reformację, jako czynnik, który doprowadzić może do powstania społecznych „zaburzeń”. Rządy króla Zygmunta I Starego to również bujny rozwój kontaktów handlowych Polski i Litwy z krajami Europy Środkowej i Zachodniej, który pozytywnie wpłynął na polski potencjał gospodarczy, a pośrednio i na wzrost demograficzny. Ważne miejsce w taktyce politycznej króla zajmowała kwestia rozpadu i likwidacji państwa Zakonu Krzyżackiego w Prusach oraz na terenie Inflant.