Awers monety: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, po bokach orła oznaczenie roku emisji: 19-98, pod orłem napis: ZŁ 10 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA poprzedzony oraz zakończony pięcioma perełkami. Pod lewą łapą orła znak mennicy: m/w. 

Rewers monety: Wizerunek zawodnika podczas zjazdu na snowboardzie. U góry napis XVIII/ZIMOWE/IGRZYSKA/OLIMPIJSKIE. W tle: z lewej strony - stylizowany zarys góry Fudżi oraz pionowy napis NAGANO 1998, z prawej - stylizowane chmury, gwiazdka śniegu oraz tyczka. 

Projektant monety: Ewa Tyc-Karpińska / Robert Kotowicz 

O organizację XVIII Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1998 roku ubiegało się pięć miast: Aosta we Włoszech, hiszpańskie Jaca, Östersund ze Szwecji, Salt Lake City ze Stanów Zjednoczonych oraz japońskie Nagano. Głosowanie nad wyborem gospodarza odbyło się w angielskim Birmingham, w dniu 15 czerwca 1991 roku, w trakcie 97 sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Nagano pokonało Salt Lake City przewagą zaledwie 4 głosów. Mówi się, że o zwycięstwie Japończyków zdecydował „czynnik Atlanty”, czyli fakt, że letnie igrzyska w 1996 roku miały (z ówczesnej perspektywy) odbyć się w Atlancie, w Stanach Zjednoczonych. To miało zdecydować o wyborze Nagano, kosztem Salt Lake City. Najwyraźniej członkowie Komitetu uznali, że byłoby niesprawiedliwe, gdyby jedno państwo gościło dwie kolejne imprezy olimpijskie. Bez względu na okoliczności, fakt faktem, że osiemnaste Zimowe Igrzyska Olimpijskie zostały rozegrane w 1998 roku, w japońskim Nagano. Były to pierwsze ZIO rozegrane w Japonii od czasu igrzysk w Sapporo z 1972 roku. Były to także trzecie igrzyska, które w ogóle odbyły się w Japonii – pierwsze miały miejsce latem 1964 roku. 

Ceremonia otwarcia igrzysk z 7 lutego 1998 roku była ostatnią taką ceremonią, która odbyła się w ciągu dnia – wszystkie kolejne ceremonie otwarcia odbywały się już wieczorem. Igrzyska w Nagano niewątpliwie zapisały się historii sportu. Stało się za sprawą kilku czynników. Pierwszy to, oczywiście nowe dyscypliny, które w Nagano miały swój olimpijski debiut: w 1998 roku do rywalizacji olimpijskiej wprowadzono snowboard oraz te, które powracały do olimpijskich zawodów, czyli curling, który powrócił na igrzyska po 74 letniej przerwie. Spore zmiany zaszły w hokeju. Po pierwsze rozegrano (po raz pierwszy w historii) turniej w hokeju na lodzie kobiet, w którym złoto zdobyły Amerykanki, pokonując w finale Kanadyjski w stosunku 3 do 1. Po drugie zaś do rywalizacji hokejowej dopuszczono graczy profesjonalnych, w wyniku czego turniej niespodziewanie wygrała reprezentacja Czech, której wielu reprezentantów było zawodnikami amerykańskiej ligi NHL. Czesi w finale pokonali drużynę Rosji. Można powiedzieć, że rywalizację hokejową zdominowali jednak Finowie, bowiem zarówno fińskie hokeistki, jak i hokeiści zdobyli brązowe medale w swoich dyscyplinach. 

W Nagano były też historie wzruszające, które ukazywały piękno samego sportu. Przykładem była postawa Hermanna Maiera, który po spektakularnym upadku w zjeździe, pokazał ducha sportowej rywalizacji i powrócił na trasę w innych konkurencjach, wygrywając slalom i slalom gigant. Björn Dählie wygrał trzy złote medale w kombinacji norweskiej, dzięki czemu zdobył swój dwunasty, a ósmy złoty medal w olimpijskiej karierze. W kombinacji dobrze spisał się Polak Andrzej Bachleda jr., który zajął piąte miejsce. Piąta była również polska sztafeta biathlonistów. Szóste miejsce w biathlonie zajęła Anna Stera. Łyżwiarka figurowa, 15 letnia Tara Lipiński stała się natomiast najmłodszą zwyciężczynią w historii igrzysk. Łyżwiarstwo szybkie zdominowali Holendrzy, którzy w tej dyscyplinie zdobyli 5 z 10 medali. Gianni Romme i Marianne Timmer zdobyli dla Holandii dwa złote medale w tej dyscyplinie. Kanadyjski snowboardzistaa Ross Rebagliati zdobył złotymedala, po tym jak początkowo został zdyskwalifikowany za używanie marihuany. 

Swój olimpijski debiut na Zimowych Igrzyskach zanotowały reprezentacje Azerbejdżanu, Macedonii, Urugwaju i Wenezueli. Co ciekawe i nieco zaskakujące, ale w Nagano swój pierwszy (i dotychczas jedyny) olimpijski medal zdobyli Duńczycy – w rywalizacji kobiet w curlingu. Swój pierwszy medal w zawodach indywidualnych zdobył Australia, której reprezentantka Zali Steggali zajęła trzecie miejsce w kobiecym slalomie. Polska reprezentacja w Nagano liczyła 39 osób, w tym 15 zawodniczek. Polacy startowali w biathlonie, bobslejach, łyżwiarstwie figurowym, łyżwiarstwie szybkim, narciarstwie, saneczkarstwie, short-tracku i snowboardzie. Polakom nie udało się jednak zdobyć żadnego medalu olimpijskiego. Ogółem na XVIII Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Nagano rozegrano 68 konkurencji, w których wzięły udział 72 narodowe reprezentacje, składające się 2176 zawodników (787 kobiet i 1389 mężczyzn). Przy organizacji imprezy pomagało 32000 wolontariuszy. Wydarzenia z igrzysk relacjonowało ponad 2500 reporterów w niemal 6000 oddzielnych relacji.