Fryderyk Florian Skarbek urodził się 15 lutego 1792 roku w Toruniu. Był synem Kacpra (rotmistrz kawalerii narodowej, kasztelanic inowrocławski) i Ludwiki Fenger, córki znanego toruńskiego bankiera, Jakuba Fengera. Nauki pobierał w Liceum Warszawskim – szkoła średnia funkcjonowała w latach 1804-1831 i posiadała najwyższy poziom nauczania na obszarze Królestwa Polskiego – a  po uzyskaniu świadectwa dojrzałości podjął studia w zakresie ekonomii na Collège de France w Paryżu. Po powrocie do kraju, w styczniu 1812 roku, podjął zatrudnienie w Wydziale Dochodów Stałych Ministerstwa Skarbu w charakterze referenta honorowego, a od lipca tego samego roku pełnił funkcję tłumacza przy Radzie Konfederacji Generalnej, co zaowocowało angażem w kancelarii Rady Ministrów. Przeniósł się wkrótce do Żelazowej Woli, gdzie od października 1813 roku rozpoczął karierę polityczną na poziomie samorządowym. Początkowo był radcą sejmiku (1813), później zastępcą podprefekta powiatu sochaczewskiego (1814-1815), a z czasem został sekretarzem Rady Departamentowej i przewodniczącym Rady Obywatelskiej województwa mazowieckiego (1817) oraz marszałkiem sejmikowym powiatu sochaczewskiego województwa mazowieckiego (1817). Od 1812 roku zabiegał o nadanie swojej karierze wymiaru akademickiego, co udało mu się uczynić dopiero w 1818 roku wraz z podjęciem angażu na stanowisku profesora ekonomii politycznej na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim (Wydział Prawa i Administracji). Warto pamiętać, że Henryk Skarbek odniósł niebywałe sukcesy w sferach naukowych, jako: członek Najwyższej Komisji Egzaminacyjnej dla Urzędników Królestwa Polskiego; profesor Szczególnej Szkoły Leśnictwa; medalista Towarzystwa Naukowego w Haarlem; czynny członek warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk; autor rozpraw naukowych – Gospodarstwo narodowe (1820), Obraz statystyczny Anglii (1822), Dzieje Księstwa Warszawskiego (1860). Po przejściu na emeryturę w 1858 roku skoncentrował się na pracy literackiej, drukiem ukazały się m.in.:  Pamiętniki i dzienniki z podróży; Małe protektorki. Komedia w 3 aktach;  Panny za panie. Fraszka sceniczna; Lekarstwo. Komedia w 1 akcie. Zmarł 25 listopada 1866 roku w Warszawie.