Irena Sendlerowa (z domu Krzyżanowska) urodziła się 15 lutego 1910 roku w Warszawie. Była córką, działacza Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), Stanisława Krzyżanowskiego oraz Janiny Krzyżanowskiej (z domu Grzybowskiej). Nie miała rodzeństwa, była jedynaczką. Problemy zdrowotne, z którymi borykała się od najmłodszych lat zadecydowały o przeprowadzce całej rodziny z Warszawy do Otwocka, posiadającego status podmiejskiego uzdrowiska. Ojciec Ireny Sendlerowej był bardzo zaangażowany w pracę społeczną, co wywarło bezpośredni wpływ na jej działalność podczas II wojny światowej. Sendlerowa, jeszcze jako dziecko nauczyła się jidysz. Kształciła się kolejno w Gimnazjum Heleny Trzcińskiej w Piotrkowie Trybunalskim, na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, przeniosła się następnie na polonistykę przy Wydziale Humanistycznym. Bardzo ostro reagowała na wszelkie zachowania o zabawieniu antysemickim, które w czasach dwudziestolecia międzywojennego, a szczególnie w latach 30., przybrały na sile. W 1931 roku wyszła za mąż za Mieczysława Sendlera. Ukończywszy studia, Irena Sendlerowa, znalazła zatrudnienie w charakterze pomocnika społecznego przy Obywatelskim Komitecie Pomocy Społecznej, a następnie w Wydziale Opieki Społecznej. Wybuch II wojny światowej niewiele zmienił w charakterze jej pracy, wciąż zajmowała się pomocą społeczną – pomagała najbardziej potrzebującym, a w szczególności Żydom, których sytuacja, po wkroczeniu wojsk III Rzeszy Niemieckiej, uległa katastrofalnemu pogorszeniu. Przepustka do getta warszawskiego, którą otrzymała od dyrekcji Miejskich Zakładów Sanitarnych umożliwiła jej swobodne wchodzenie, wychodzenie i poruszanie się po jego terenie do stycznia 1943 roku. Dla wyrażenia swej solidarności z mieszkańcami getta, za każdym razem gdy przekraczała jego bramy zakładała opaskę z Gwiazdą Dawida. Irena Sendlerowa dzięki współpracy z polską organizacją pomocową, która pozostawała pod nadzorem niemieckim, organizowała przemycanie dzieci żydowskich z getta, co czyniła ilekroć nadarzyła się ku temu sposobność. Uratowała w ten sposób około 2500 dzieci żydowskich. Umieszczała je następnie w domach dziecka, u sióstr katolickich lub w przybranych rodzinach. Irena Sendlerowa zmarła 12 maja 2008 roku w Warszawie. Jest dziś uważana za jedną z najwybitniejszych postaci XX wieku, a jej wizerunek utrwalony został na monetach, znaczkach, rzeźbach, okolicznościowych tablicach i in.