50 zł Skarby Stanisława Augusta – Ludwik Węgierski

Ludwik Węgierski urodził się 5 marca 1326 roku w Wyszehradzie. Był synem Karola I Roberta i Elżbiety Łokietkównej (córka Władysława I Łokietka, siostra Kazimierza III Wielkiego). Ludwik Węgierski objął polski tron w myśl umowy zawartej między Węgrami a Polską - jeżeli Kazimierz Wielki w momencie śmierci nie pozostawi po sobie męskiego potomka wszelkie prawa do objęcia tronu w Polsce posiądzie dynastia Andegaweńska. I tak też się stało. Ludwik Węgierski przybył do Krakowa po śmierci Kazimierza, a 17 listopada 1370 roku odbyła się jego koronacja na króla Polski w katedrze wawelskiej. Uroczystość koncelebrował arcybiskup gnieźnieński Jarosław Bogoria.  Koronacja była równoznaczna z zawiązaniem unii personalnej pomiędzy królestwami (unia polsko-węgierska). Mimo tego, że Ludwik był dwukrotnie żonaty nie pozostawił po sobie męskiego potomka. W 1345 roku złączył swoje losy z Małgorzata Luksemburską (córka cesarza niemieckiego Karola IV Luksemburskiego i Blanki), a 1353 roku ożenił się z Elżbietą Bośniaczką (córka Stefana II Kotromanicia). Aby zapewnić jednej ze swoich córek sukcesję do tronu polskiego wydał 17 września 1374 roku tzw. przywilej koszycki, na podstawie którego szlachta otrzymała szereg przywilejów, w tym m.in.: ustanowienie jednego podatku, zobowiązanie do nieustanawiania nowych podatków bez zgody rycerstwa, zwolnienie szlachty z obowiązku utrzymywania dworu królewskiego w czasie jego podróży po kraju. Ludwik Węgierski zmarł 10 września 1382 roku w Trnawie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w katedrze Panny Marii w Szekesfehervar na Węgrzech.  

projektant: rewers – Anna Wątróbska-Wdowiarska
projekt awersu Urszula Walerzak

producent: Mennica Polska S.A. na zlecenie NBP