20 zł Zwierzęta Świata – konik polski

Opis

Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Pod orłem oznaczenie roku emisji: 2014, poniżej napis: ZŁ 20 ZŁ. U dołu, po lewej i po prawej stronie, stylizowane wizerunki flagi państwowej Rzeczypospolitej Polskiej. U góry, półkolem, napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.

Rewers: Centralnie stylizowane wizerunki dwóch koników polskich. Po lewej stronie stylizowane korony drzew. U góry, półkolem, napis: Equus caballus gmelini/KONIK POLSKI. U dołu napis: tarpan.

Konik polski

Przodkami koników polskich były tarpany. Zamieszkiwały one do końca XVII w. obszary Litwy, Prus oraz wschodniej Polski. W 1780 roku, zostały odłowione i umieszczone w zwierzyńcu hrabiów Zamoyskich w okolicach Biłgoraja. W roku 1806 zostały rozdane okolicznym chłopom. Pierwsze próby prowadzenia zorganizowanej hodowli koników polskimi, zostały podjęte w 1923 roku, w Państwowej Stadninie Koni w Janowie Podlaskim.

Nazwę konik polski wprowadził Profesor Tadeusz Vetulani, który wysunął także hipotezę o istnieniu odmiany leśnej tarpana. Dzięki staraniom Profesora zaczęto odtwarzać konika o cechach typowych dla tarpana w Puszczy Białowieskiej. We 1939 roku stado liczyło 40 sztuk. Niestety w okresie II wojny światowej Niemcy zrabowali konie i wywieźli je do Niemiec na potrzeby tamtejszych badań.

Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczęto odbudowę hodowli koników polskich z udziałem nielicznych koników rozproszonych po Polsce lub odzyskanych z Niemiec.  W 1949 r. uruchomiono stadninę w Popielnie, gdzie w 1952 r. trafiła także grupka koników z Białowieży. W roku 1955 stadninę przejęła PAN, a następnie podjęto przerwane wcześniej badania prof. Vetulaniego.

Współcześnie koniki polskie użytkuje się przede wszystkim:

• jako konie wierzchowe,
• w rekreacji w rajdach
• w wycieczkach konnych,
• w hipoterapii
• w lekkich zaprzęgach,
• jako rezerwa genetyczna w hodowli,
• w pielęgnacji krajobrazu.

Źródło: wikipedia, Nrodowy Bank Polski