100 000 zł, Major Henryk 'Hubal' Dobrzański

Powiększ

Kod produktu: PAR_626

Ocena

Napisz opinię

Cena: 191,00 zł

Ilość

Dodaj do listy życzeń

Podstawowe parametry:

Metal: Ag 750

Nakład: 12 000 szt.

Opakowanie: Kapsel

Rok emisji: 1991

Średnica monety: 32 mm

Stan zachowania: L (menniczy)

Waga monety: 16,5 g

Opis produktu

Henryk Dobrzański (pseud. „Hubal”) urodził się 22 czerwca 1897 roku w Jaśle. Pochodził z rodziny szlacheckiej, był synem Henryka Dobrzańskiego i Marii z Lubienieckich. W wieku 6 lat rozpoczął naukę domową w zakresie czteroklasowej Szkoły Ludowej, a gdy przeprowadził się do Krakowa pobierał nauki w siedmioklasowej Szkole Realnej. Świadectwo dojrzałości otrzymał w czerwcu 1914 roku. Następnym krokiem miały być studia w zakresie agronomii na Uniwersytecie Jagiellońskim, których jednak nie rozpoczął ze względu na wybuch I wojny światowej. 1 grudnia 1914 roku został przyjęty do Legionów Polskich (zataił w dokumentach rekrutacyjnych swój młody wiek, zmienił datę urodzenia na 1896 rok). W maju następnego roku został odkomenderowany (w stopniu kaprala) do plutonu kawalerii sztabowej przy Komedzie Legionów Polskich, a od grudnia służył w 2. Pułku Ułanów Legionów Polskich. W styczniu 1918 roku rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych II Brygady w Mamajesti, którą przerwał po niespełna dwóch miesiącach. Po podpisaniu traktatu brzeskiego część żołnierzy II Brygady Legionów (pod dowództwem płk. Józefa Hallera) na znak protestu przeszła na teren Rosji. Do Henryka Dobrzańskiego, jak i do pozostałych słuchaczy Szkoły rozkaz nie dotarł, co poskutkowało internowaniem w obozie Száldobos (Węgry), a później w Talabor. W okresie dwudziestolecia międzywojennego został odznaczony aż czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari za udział w wojnie polsko-ukraińskiej (1918) oraz polsko-bolszewickiej (1919-1921). Od 1922 roku przebywał w Grudziądzu, gdzie ukończył Centralną Szkołę Jazdy i rozpoczął karierę jeździecką. Wkrótce został powołany do Grupy Przygotowawczej Sportu Konnego w Warszawie, a w 1925 roku, jako jeden z reprezentantów Polski podczas mistrzostw hippicznych w Nicei, zdobył Puchar Narodów. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w obronie Grodna przed wojskami Armii Czerwonej. Gdy inne oddziały skapitulowały Henryk Dobrzański, mimo decyzji o kapitulacji kontynuował marsz w kierunku Warszawy. Po klęsce kampanii wrześniowej, przyjmując pseudonim „Hubal”, zorganizował Oddział Wydzielony Wojska Polskiego, który odniósł niekwestionowane zwycięstwo w walce z Niemcami pod Cisownikiem, pod Huciskiem, pod Szałasami. Henryk Dobrzański zmarł na polu walki 30 kwietnia 1940 roku w okolicach Anielina pod Opocznem. Został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.