Fryderyk Chopin urodził się 22 lutego lub 1 marca 1810 w Żelazowej Woli (niewielka miejscowość w województwie mazowieckim). Był synem Mikołaja Chopina i Tekli Justyny de domo Krzyżanowskiej. Jesienią 1810 roku rodzina Chopinów przeniosła się do Warszawy, gdzie zajęła lokal mieszkalny w kamienicy przy Krakowskim Przedmieściu – nr hipoteczny 411 - dziś w tym miejscu znajduje się kamienica Józefa Grodzickiego. Zaledwie rok później Chopinowie przenieśli się do mieszkania przy Liceum Warszawskim, mieszczącym się w pałacu Saskim – Mikołaj Chopin miał tam uczyć języka francuskiego. Fryderyk rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku 4-5 lat. Nauki pobierał początkowo u swojej matki, a od 1816 roku zaczął uczęszczać na lekcje gry do Wojciecha Żywego, który choć nie był wybitnym muzykiem nauczył młodego Fryderyka technik palcowania i tradycyjnego ułożenia ręki. Fryderyk zaznajomił się wówczas z dziełami muzyki barokowej i klasycznej, a w tym z utworami Johanna Sebastiana Bacha, Josepha Haydna, Wolfganga Amadeusa Mozarta oraz Johanna Nepomuka Hummla. Kolejnym nauczycielem Fryderyka został Wilhelm Wacław Würfel. Chopin już w wieku 7 lat był autorem kilku krótkich kompozycji muzycznych. W 1817 roku nakładem parafialnego zakładu typograficznego Kościoła Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Warszawie ukazał się drukiem jego pierwszy utwór, był to polonez w tonacji g-moll, zatytułowany: Polonoise pour le Piano-Forte Dédiée à Son Excellence Mademoiselle la Comtesse Victoire Skarbek faite par Frédéric Chopin Musicien âgé de huit ans). Od 1818 roku występował publicznie i prywatnie na salonach warszawskiej inteligencji. W latach 1826-1829 był studentem warszawskiej Szkoły Głównej Muzyki, gdzie kształcił się pod kierunkiem Józefa Elsnera. W 1926 roku występował w Dusznikach, w 1828 roku poznał Berlin, rok później Pragę i Drezno, koncertował również w Wiedniu. 2 listopada 1830 roku opuścił Warszawę, jak się później miało okazać, na zawsze. We wrześniu 1831 roku osiadł w Paryżu, gdzie nadal rozwijał działalność koncertową. Pozostawał w bliskich stosunkach ze środowiskiem polskiej emigracji, w tym z Adamem Mickiewiczem, Cyprianem Kamilem Norwidem, Julianem Niemcewiczem, czy Adamem Jerzym Czartoryskim. Ostatnie dwa lata życia spędził w osamotnieniu z powodu postępującej choroby (gruźlica). Zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu, został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise. Serce Fryderyka Chopina w 1850 roku sprowadzone zostało do Polski, a następnie złożone w kościele św. Krzyża w Warszawie.
Super sklep.
Świetny produkt doskonałej jakości.