10 zł, 150-lecie bankowości spółdzielczej w Polsce (bankowość)

Powiększ

Kod produktu: PAR_1248

Ocena

Napisz opinię

Cena:64,00 zł

Opis produktu

Awers:
Z lewej strony wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Poniżej orła napis: 10 ZŁ. Nad orłem, w otoku, oznaczenie roku emisji: 2012 i napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Na prawo od orła stylizowany wizerunek fragmentu budynku Banku Spółdzielczego w Brodnicy. Z jego prawej strony, prostopadle, napis: BRODNICA. U góry i u dołu stylizowane przestrzennie prostokąty. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: MW.

Rewers:
Centralnie, stylizowane wizerunki znaków pieniężnych w postaci banknotów i monet. Powyżej napis: 1862. Poniżej napis: 2012. Z lewej strony napis: BS. Z prawej strony, półkolem, na wyodrębnionej płaszczyźnie, stylizowane wizerunki postaci ludzkich, trzymających się za ręce. W otoku napis: 150-LECIE BANKOWOŚCI SPÓŁDZIELCZEJ W POLSCE. Po lewej stronie, u góry i u dołu, stylizowane przestrzennie prostokąty.

Opis:

Bank spółdzielczy to jedna z trzech form działalności bankowej przewidzianej przez polskie prawo – obok spółek akcyjnych i spółek państwowych.

Najstarsze banki spółdzielcze, to Spółdzielczy Bank Ludowy w Śremie (1859 rok), Towarzystwo Pożyczkowe dla Przemysłowców Miasta Poznania (1861 rok), Towarzystwo Pożyczkowe w Brodnicy i Golubiu (1862 rok), Spółdzielnia Kredytowa w Środzie Wielkopolskiej (1864 rok). Pierwsze spółdzielnie oszczędnościowo-pożyczkowe pojawiły się w Polsce w czasie zaborów. Spółdzielnie powstały we wszystkich zaborach, ich cele były jednak różne. Jako główne cele działania możemy wyróżnić:

- walkę z lichwą

- zapewnienie finansowania, poprzez kredyty, drobnym rzemieślnikom, handlarzom oraz rolnikom

- walkę o stan posiadania Polaków w czasie dużej presji ze strony zaborców

W 1913 roku na ziemiach polskich działało 5.029 spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowych zrzeszających 2.131 tys. członków. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości ujednolicono zasady funkcjonowania spółdzielczości. W 1934 roku powstał „Związek Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych RP”. Aż do wybuchu II wojny światowej bankowość spółdzielcza działała na rzecz oświaty oraz postępu cywilizacyjnego w niewielkich społecznościach. Spółdzielczość kredytowa została zniszczona w okresie okupacji niemieckiej – przetrwała jedynie na terenie Generalnej Guberni - pozostało ok. 35% przedwojennych spółdzielni.

Po 1944 roku bankowość spółdzielcza była stopniowo centralizowana i przekazywana pod kontrolę państwa. Banki spółdzielcze przekształcono w autonomiczne oddziały Banku Gospodarki Żywnościowej, które wykonywały zadania i cele narzucone im odgórnie.

Po przełomie 1989 roku banki spółdzielcze usamodzielniły się – w 1990 roku istniało ponad 1.600 banków spółdzielczych. W połowie lat ’90 tę część sektora bankowego dotknął kryzys, który spowodował upadek 131 banków spółdzielczych. Następnie rozpoczął się proces fuzji, co zaowocowało poprawą wyników. W 2001 roku w życie weszła Ustawa regulująca bankowość spółdzielczą, na mocy której wprowadzono system dwustopniowy.

Obecnie działają trzy grupy zrzeszające banki spółdzielcze – Bank BPS, GBW i MR Bank.

Banki spółdzielcze odgrywają wielką rolę w polskiej gospodarce, z racji tego, iż kredytują one małe i średnie przedsiębiorstwa na terenach wiejskich i małomiasteczkowych, czyli tam gdzie duże banki komercyjne niechętnie angażują się w finansowanie. Oprócz tego finansują one również rolnictwo, a także pełnią istotną rolę edukacyjną w „zaniedbanych” pod tym względem grupach społecznych.

Źródło: Bartosz Kublik, Sytuacja polskich banków spółdzielczych po wejściu Polski do Unii Europejskiej