5 złotych polskich z 1831 roku to jedna z najbardziej rozpoznawalnych monet okresu Powstania Listopadowego. Była bita w Mennicy Warszawskiej na zlecenie Banku Polskiego, stemplami przygotowanymi decyzją Rządu Tymczasowego z 10 lutego 1831 r., według systemu monetarnego opartego na grzywnie kolońskiej (ukaz z 1 grudnia 1815 r.). Moneta została wycofana z obiegu 1 czerwca 1838 r.

Awers:
Ukoronowana, dwudzielna tarcza herbowa: z lewej strony Orzeł, z prawej Pogoń litewska. U góry w półkolu napis: KRÓLESTWO POLSKIE, dookoła wypukły otok i perełki.

Rewers: 

W wieńcu nominał 5, poniżej napisy „ZŁOT•” oraz „POL•”, a u dołu wieńca znak intendenta mennicy warszawskiej: K.G. (Karol Gronau). Całość otoczona napisem otokowym: 17²¹¹/₆₂₅ Z GRZYW•CZYST•KOL• ROKU 1831. Dookoła wypukły otok i perełki.

Rant:

Wklęsły napis: BOŻE ZBAW POLSKĘ

Źródło informacji (opis typologii i parametrów): Wikipedia – „5 złotych polskich 1831”.